نبوس

اشک های نیامدنت روی گونه هایم ماسیده

نبوس!

نمک گیر میشوی !

ورطه

هرچه میتکانم خالی نمیشوم..... پُرم از تو!

صیاد

از دوستی صید و صیاد تعجب نمی کنم

کبوتر دلم، عاشق ِ کمان ابرویت شده است

دیر

جوانی‌ام

گوشه‌ی آغوش تو بود

لحظه‌ای صبر اگر می‌کردی

پیدایش می‌کردم

آغوشت را باز کردی

برای رفتنم

شاید حق با تو بود

من دیر شده بودم

احتیاط

معجزه هیچ گاه خبر نمیکند - با احتیاط ناامید شوید!